Kościoły Wrocławia to temat bardzo szeroki, również dlatego, że powinniśmy opowiedzieć trochę na temat świątyń różnych wyznań. W tym tekście skupimy się przede wszystkim na budynkach historycznych, które warto odwiedzić, a takich kościołów we Wrocławiu nie brakuje. We Wrocławiu możemy odwiedzić 89 kościołów rzymskokatolickich, 13 protestanckich, 4 świątynie buddyjskie, 3 sale Królestwa Świadków Jehowy, 2 synagogi żydowskie, 2 świątynie prawosławne, 1 kościół greckokatolicki i 1 polskokatolicki. Na samym Ostrowie Tumskim czeka na nas aż 6 różnych świątyń, w tym najstarsza w całym mieście – kościół św. Idziego, od którego zaczniemy.
Kościół św. Idziego we Wrocławiu
Ten znajdujący się obok Wrocławskiej katedry malutki kościół to obecnie najstarszy budynek i w pełni zachowany w kościół we Wrocławiu, w którym do dzisiaj odprawiane są msze. Oczywiście mając na uwadze liczbę kościołów w okolicy nie powinien dziwić fakt, że jest raczej ciężko trafić na mszę w tym kościele ze względu na ich niewielką ilość.
Kościół został wybudowany w latach 1220-1240, dokładna data jest nieznana. Budowa tej świątyni została zainicjonowana przez biskupa Waltera. Historyczne przekazy mówią, że kościół, który widzimy dzisiaj, powstał na elementach stojącego w tym miejscu kościoła lub jego rozpoczętej budowy przez żyjącego w I połowie XII wieku biskupa Waltera. Stylem należy do kościołów jednofilarowych ze względu na fakt, że jego sklepienie jest wsparte pojedynczym filarem. Warto zwrócić również uwagę na ceglaną arkadę łączącą kościół z szesnastowieczną kapitułą w stylu późnego gotyku, tworząc tzw. „Bramę Kluskową”. Zwłaszcza dzieciom spodoba się legenda o bramie kluskowej, dlatego warto ją przeczytać podziwiając arkadę.
Kościół św. Marii i Magdaleny
Tej świątyni trzeba szukać zaraz obok wschodniej części rynku, jest to charakterystyczny kościół ze względu na łączący dwie wieże mostek, zwany „mostkiem czarownic”. O którego istnieniu wspominają teksty już z 1459 r. Jego nazwa ma kilka wersji odnośnie jej źródła. Według jednej wersji legenda głosiła, że po zmroku na mostku miały odbywać pokutę dusze podróżujących, którzy zmarli w mieście. W wersji, która mniej się nam podoba na mostku po zmroku pokutować miały dusze które spędziły życie na zabawach i kokietowaniu adoratorów zamiast na wychowaniu dzieci i prowadzeniu domu. My oczywiście mostek sprawdziliśmy i ku wielkiemu zdziwieniu żadnych duchów nie zobaczyliśmy, także można ją bezpiecznie odwiedzić bez niechcianego wyrzutu adrenaliny.
Co ciekawe kościół należy do wyznania polskokatolickiego i jest to katedra diecezji wrocławskiej tego wyznania.
Budynek w stylu późnogotyckim został wzniesiony w latach 1342-1362 roku po pożarze wcześniej stojącego w tym miejscu kościoła.
Synagoga Pod Białym Bocianem
Wybudowana w latach 1827-1829 w obecnej dzielnicy czterech wyznań synagoga nie miała łatwej historii. Jej nazwa wzięła się od stojącej w tym miejscu wcześniej gospody „Pod białym bocianem” i początkowo należała do liberalnego Pierwszego Towarzystwa Braci. W 1872 roku po wybudowaniu Nowej Synagogi przy ulicy Podwale, synagoga została przejęta przez konserwatywnych Żydów. Tuż przed wybuchem II wojny światowej podczas kryształowej nocy z 9 na 10 listopada 1938 roku bojówki hitlerowskie zdewastowały wnętrze synagogi oraz podarły na strzępy znajdujące się w niej zwoje Tory.
Uniknęła całkowitego zniszczenia i służyła wierzącym do 1943 roku. Po drugiej wojnie światowej Synagoga została oddana społeczności żydowskiej i przeszła remont umożliwiający działalność. Niestety od lat 60 rozpoczęły się regularne ataki chuligańskie na synagogę, które powodowały pogarszanie się jej stanu aż doprowadziły do jej zamknięcia. Dopiero w 1996 roku ponownie rozpoczęto duży remont synagogi i również padła ofiarą kilku ataków, w tym podpaleniu materiałów budowlanych. Remont zakończył się w 2010 roku i od tego czasu synagoga jest integralną częścią dzielnicy czterech wyznań.
W miejscu obecnej cerkwi znajdowała się najpierw katolicka kaplica cmentarna, zniszczona podczas pożaru w 1400 roku. Następnie na przełomie XV i XVI w. stanął w tym miejscu kościół filialny i pogrzebowy parafii św. Elżbiety. W 1526 roku świątynia została przekazana ewangelikom i pozostała w ich rękach aż do II wojny światowej i Festung Breslau. Gdy w czerwcu 1963 roku zakończono powojenną rekonstrukcje budynku przekazany został Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu.
Add comment / Dodaj komentarz