Iglica to zdecydowanie znak rozpoznawczy naszego miasta i jednocześnie obowiązkowy punkt na turystycznej mapie Wrocławia. Iglica znajduje się na terenie Hali Stulecia, o której więcej pisaliśmy tutaj. Znajduje się również tuż obok sławnego Ogrodu Zoologicznego i Ogrodu Japońskiego. O tych miejscach również możesz dowiedzieć się więcej w zakładce „Przewodnik po Wrocławiu”, a teraz wróćmy do Iglicy.
Historia Iglicy we Wrocławiu
Spis Treści
Pomysł postawienia Iglicy we Wrocławiu zrodził się z chęci dodania polskiego elementu do kompleksu Hali Stulecia, na którym miała się odbyć wystawa ziem odzyskanych. Wystawę zaplanowano na 22 lipca 1948 roku. Interesującym faktem jest, iż w momencie postawienia w tym miejscu 3 lipca 1948 roku zaprojektowana przez prof. Inż. Stanisława Hempla Iglica posiadała na swoim szczycie obracającą się (napędzaną silnikiem elektrycznym) tarczą przypominającą parasol z ośmioma lustrami. Projekt zakładał, że lustra oświetlone kolorowym światłem nadadzą Iglicy bardzo spektakularny charakter, jednak nieszczęśliwie 20 lipca, czyli zaledwie 2 dni przed inauguracją wystawy, z okazji której iglica została postawiona, we Wrocławiu miała miejsce duża wichura, podczas której konstrukcja ta została zniszczona. Zamiast więc dekorować Iglicę podczas wystawy, odejmowała jej uroku.
Jednak pozostałe po lustrach resztki nie było tak łatwo usunąć, kilka różnych pomysłów władz miasta dotyczących zdjęcia luster zawiodło, a zagrażające ludziom w razie upadku na ziemię pozostałości nie mogły wisieć w nieskończoność. Ostatecznie rozwiązaniem okazało się dwóch studentów Wojciech Niedziałek i Zbigniew Jaworowski. Jako członkowie Klubu Wysokogórskiego w Krakowie zaciekawiło ich podjęcie tego wyzwania i co ciekawe nie chcieli otrzymać za to zadanie wynagrodzenia. Tak więc 12 października stosując nieznaną wówczas w Polsce technikę podciągową za pomocą lin i pętli stosowaną później powszechnie do pokonywania pionowych ścian. Pomimo nowoczesnej techniki wspinaczka okazała się bardzo czasochłonnym zadaniem, ponieważ samo wejście na jej szczyt zajęło 24 godziny, a następnie zdjęcie pozostałości po lustrach 7 kolejnych godzin.
Celem konserwacji Iglicę położono w 1964 roku, wtedy też skrócono nieco jej czubek, odcinając zardzewiałą część rury. Kolejna konserwacja odbyła się w 1979 roku, podczas której 5,7 m iglicy zostało uszkodzone i odcięte, a ostatni raz w 2016 roku. Jedyne malowanie stojącej Iglicy zostało wykonane w 1997 roku, a samo wejście na szczyt zajęło dużo mniej czasu, bo zaledwie 4 godziny, co w porównaniu do pierwszej wspinaczki wygląda na duży postęp.
Co ciekawe z pierwotnych 106 metrów, po zdjęciu luster, oraz 3 kolejnych konserwacjach podczas których Iglica była skracana obecnie pozostało już tylko 90,3 m.
Niedziałek i Jaworowski przetarli szlak wspinaczki na szczyt, bowiem kolejna osoba, która podjęła się tego zadania zrobiła to aby zawiesić na jej szczycie flagę Solidarności w trakcie stanu wojennego, co przysporzyło ówczesnej władzy miasta problemu znalezienia kolejnej osoby która podjęłaby się zdjęcia flagi.
W 2007 roku Iglicę przystrojono światełkami robiąc z niej najwyższą w Europie choinkę.
Natomiast w 2008 roku z okazji igrzysk olimpijskich w Pekinie grupa ze stowarzyszenia „Młody Wrocław” chcąc okazać solidarność z prześladowanym przez władze Chin narodem tybetańskim zawiesiła na szczycie Iglicy flagę Tybetu.
Konstrukcja Iglicy
Sama konstrukcja Iglicy to zwężający się ku górze pierwotnie dwunastosegmentowy korpus o blachownicowej konstrukcji.
Relacja z pierwszej wspinaczki
W dniu wspinaczki wokół Iglicy zebrały się tłumy osób chcących obserwować to przełomowe wydarzenie. Ludzi było tak dużo, że Milicja Obywatelska musiała interweniować odsuwając bardziej ludzi na bezpieczną odległość. Uwiecznić te chwile mieli dziennikarze kronik filmowych z Polski i Bułgarii.
Pierwszym z chłopaków, który rozpoczął wspinaczkę był Wojciech Niedziałek o godzinie 11.30, a zaraz za nim utrzymując około 5 metrów odstępu Jaworski. Jednak pogoda nie sprzyja, pada deszcz i wieje silny wiatr. Wspinacze zwalniają i potrzebują dłuższych odpoczynków, na dodatek zaczyna się robić ciemno, więc obsługa decyduje się włączyć reflektory, aby zlokalizować studentów. Jednak nie udaje się ich zlokalizować a zaraz potem reflektor ulega zepsuciu. To już 5 godzin od kiedy rozpoczęto wspinaczkę. Wszystkich zgromadzonych ogarnia przerażenie kiedy z Iglicy słychać krzyk Niedziałka.
Na szczęście po włączeniu reflektora, okazuje się że to tylko prośba o termos z ciepłą herbatą. Dojście do połowy wysokości zajęło im 10 godzin. Około 3 rano zostało im zaledwie 13 metrów, które jednak okazują się najtrudniejszym odcinkiem wspinaczki. Wspinacze wspierani są z dołu nowymi ciepłymi wiatrówkami, rękawicami, i kominiarkami. Po odpoczynku ruszają dalej, o 9.30 brakuje jeszcze 8 metrów do szczytu o 11.45 krzyki gapiów oznajmiają całemu miastu, że wspinaczka się zakończyła. Kolejnych 7 godzin zajmuje im zdjęcie pozostałości luster i już o 18:00 mogą odpocząć na dole po tym ogromnym wysiłku.
Jak dojechać do Iglicy z apartamentów BatogoSpot
BatogoSpot Tumski
Dojazd z tej lokalizacji jest bardzo łatwy. Wystarczy udać się na przystanek „pl. Bema” znajdujący się po drugiej stronie ulicy w stosunku do budynku, i skorzystać z linii tramwajowej „1”. Po 11 minutach przejażdżki będziesz już na miejscu wysiadając na przystanku „Hala Stulecia”.
BatogoSpot Towers
Z lokalizacji Towers musisz udać się na przystanek „Pl. Jana Pawła II” oddalony o 5 min pieszo. Tramwaj nr „10” dowiezie Cię również pod samą Iglicę, więc po 27 minutach wysiądź na przystanku „Hala Stulecia”.
Warto wiedzieć wcześniej!
1. Czy żeby zobaczyć Iglicę należy kupić bilet?
Nie, Iglica znajduje się na terenie Hali Stulecie, ale dostęp do niej nie wymaga zakupu biletu. Konieczne będzie opłacenie wstępu jeśli zdecydujesz się odwiedzić wnętrze Hali Stulecia, Pawilon Czterech Kopuł, czy Ogród Japoński.
2. Czy obowiązują godziny otwarcia?
Nie, Iglica stoi na wolnym powietrzu, a dostęp nie jest ograniczony godzinowo.
3. Gdzie można zaparkować samochód?
Dobrą wiadomością dla poruszających się własnymi samochodami jest fakt, że na terenie Hali Stulecia znajduje się duży płatny parking dwupiętrowy, na którym bezpiecznie można pozostawić swój pojazd.
Add comment / Dodaj komentarz